W artykule omówimy kwestie pomiaru ładunków elektrostatycznych, które gromadzą się podczas procesów produkcyjnych i przyjrzymy się przykładom, jak obliczyć potencjalną energię iskry elektrostatycznej podczas wyładowania. Wyładowania elektrostatyczne stanowią jedną z ważniejszych przyczyn pożarów i wybuchów w przemyśle. Ich energia może przekraczać nawet 1000 mJ, przez co są w stanie doprowadzić do zapłonu i wybuchów nie tylko gazów i par cieczy, ale także dużej części pyłów. Z tego względu tak istotną rolę odgrywają systemy uziemień.

Elektryzacja i pomiar ładunków elektrostatycznych

Elektryzacja, czyli wzrost ładunków elektrycznych w wyniku tarcia, dotyku lub indukcji ma miejsce, gdy opór elektryczny ścieżki od naładowanego obiektu do ziemi uniemożliwia odprowadzanie nadmiaru ładunków. Gdy dwa przedmioty o różnych potencjałach elektrycznych znajdą się w pobliżu, wytwarza się między nimi pole elektryczne. Jednostką pomiaru tego potencjału elektrycznego są volty [V]. Na poniższym filmie widzimy pomiar ładunków elektrostatycznych, które wytworzyły się podczas procesów tarcia, czy przesypywania.

Przeskok iskry elektrostatycznej – film

Kontynuując powyższy opis, w przypadku, gdy wartość pola elektrostatycznego przekracza wytrzymałość przebiciową atmosfery pomiędzy dwoma ciałami, może dojść do przeskoku iskry elektrostatycznej. Powyższy film pokazuje wyładowania elektrostatyczne, do jakich może dochodzić w czasie pracy przenośników taśmowych. Jak widać elektryczność statyczna, choć w teorii jest zagrożeniem niewidzialnym, to już wyładowanie elektrostatyczne jest widoczne i stwarza ogromne zagrożenie. Takie zjawisko w chwili, gdy napotka atmosferę wybuchową, może zadziałać podobnie jak iskrownik piezoelektryczny w zapalniczce. Z łatwością dojdzie do zapłonu i wybuchu.

Jak obliczyć potencjalną energię iskry elektrostatycznej?

Energię potencjalną wyładowania elektrostatycznego W [mJ] można obliczyć, znając pojemność przedmiotu, na którym gromadzą się ładunki C [pF] oraz potencjał przedmiotu wywołany gromadzeniem się ładunków V [kV]:
W = ½ CV2

Przykład 1 – obliczanie energii wyładowania ładunków elektrostatycznych zgromadzonych na człowieku

Na podstawie powyższego wzoru możemy obliczyć, iż człowiek o pojemności 200 pF w wyniku tzw. elektryzacji może naładować się elektrycznie do poziomu 30 kV [IchemE]. W rezultacie może prowadzić to do wyładowania elektrostatycznego o energii 90 mJ.

Przykład 2 – energia iskry elektrostatycznej z cysterny drogowej

Cysterna drogowa o pojemności 5000 pF w wyniku gromadzenia ładunków może naładować się elektrycznie do poziomu 30 kV [IchemE]. Wartość ta stanowi ogromne zagrożenie dla obiektów produkcyjnych, ponieważ bez uziemienia zaobserwujemy przeskok iskry elektrostatycznej o energii 2250 mJ.

Przykład 3 – gromadzenie ładunków na wiadrze i pomiar energii wyładowania

Jaką energię możemy zmierzyć przy wyładowaniu na powierzchni wiadra? Ma ono pojemność 20 pF. Oznacza to, że w wyniku elektryzacji może naładować się elektrycznie do poziomu 30 kV [IchemE]. W rezultacie może prowadzić to do pojawienia się iskry elektrostatycznej o energii 9 mJ. Czy to mało i zagrożenia nie ma? A może już taka energia iskry elektrostatycznej może doprowadzić do wybuchów na produkcji? O tym piszemy poniżej.

Uzyskanie niezawodnego uziemienia jest znacznie trudniejsze, niż może się wydawać!

Pobierz darmowy PDF i dowiedz się:

  • jak zapobiegać wybuchom dzięki uziemieniom elektrostatycznym
  • jak wygląda podział systemów uziemiających na 5 warstw ochronnych
  • dlaczego zastosowanie tylko zacisków uziemiających jest najczęściej niewystarczające
  • które procesy mogą dawać złudne wrażenie poprawnego uziemienia, choć w rzeczywistości mogą wciąż akumulować ładunki elektrostatyczne

Uzyskanie niezawodnego uziemienia jest znacznie trudniejsze, niż może się wydawać!

Pobierz darmowy PDF i dowiedz się:

  • jak zapobiegać wybuchom dzięki uziemieniom elektrostatycznym
  • jak wygląda podział systemów uziemiających na 5 warstw ochronnych
  • dlaczego zastosowanie tylko zacisków uziemiających jest najczęściej niewystarczające
  • które procesy mogą dawać złudne wrażenie poprawnego uziemienia, choć w rzeczywistości mogą wciąż akumulować ładunki elektrostatyczne

Zagrożenia elektryczności statycznej dla produkcji

Kluczowym parametrem, który wskaże nam, czy pomiar wyładowania może zagrozić wybuchem na produkcji, jest minimalna energia zapłonu. To właśnie ona wskazuje, czy w wyniku wyładowania ładunków elektrostatycznych występuje zagrożenie zapłonu atmosfery wybuchowej (pyłowej lub gazowej) wewnątrz urządzeń produkcyjnych, lub w zewnętrznych strefach zagrożenia wybuchem.

Minimalna energia zapłonu pyłów

Poniżej prezentujemy kilka przykładowych wartości minimalnej energii zapłonu dla pyłów. W tym miejscu należy podkreślić, że wartość ta jest zależna od kilku czynników, jak choćby wilgotność materiału czy też średnica jego drobin. Z tego względu najlepszą praktyką pozwalającą określić MEZ dla konkretnego pyłu jest przeprowadzenie jego badań wybuchowości pyłu.

Przywołując raz jeszcze przykład energii z ładunku elektrostatycznego z wiadra (9 mJ), jak widać, dla części pyłów występuje realne zagrożenie zapłonu atmosfer wybuchowych. Wyładowanie pochodzące od człowieka, a tym bardziej od cysterny samochodowej spowoduje zapłon większości pyłowych atmosfer wybuchowych.

Chmura pyłu Minimalna energia zapłonu [mJ]
Mąka pszenna 50
Cukier 30
Aluminium 10
Żywica epoksydowa 9
Cyrkon 5
Niektóre półprodukty farmaceutyczne 1

Minimalna energia zapłonu gazów / par cieczy

W przypadku gazowych atmosfer wybuchowych energia wyładowania z wiadra (np. przy wykonywaniu czynności przelewania niebezpiecznych cieczy) już z pewnością wystarczy, żeby nastąpił zapłon gazowej atmosfery wybuchowej.

Atmosfera wybuchowa Minimalna energia zapłonu [mJ]
Propanol 0,65
Octan etylu 0,46
Metan 0,28
Heksan 0,24
Metanol 0,14
Dwusiarczek węgla 0,01